Kraliçe Aba:

Erdemli-Silifke kıyı yolunu üzerinde konumlanmış antik kentler bölgenin önemli kadın kahramanlarından izler taşıyor. Kanlıdivane’de bir dönem kent yönetimini de üstlendiği anlaşılan Kraliçe Aba’nın ailesi için yaptırdığı anıt mezarı bulunmaktadır. Kanlıdivane’nin en görkemli yapılarından olan ve MS 2. yüzyıla tarihlenen Aba’nın Anıt Mezarı’nın üzerinde bir yazıt bulunur. Yazıtta;

“Ben Kalligonos ile Katraios’un kızı Aba, kocam Nikanor oğlu ve Arios torunu Arios’un ve çocuklarım Nikanor ile Arios’un varisleri olarak istiyorum ve emrediyorum ve vasiyet ediyorum ki Arios’un mezarına (ben) Aba dışında hiçbir kimse gömülmeyecektir. Aynı şekilde, benim ölümümden sonra da hiçbir kimse gömülmeyecektir. Buna aykırı davranan kişi Yeraltı Tanrıları’na karşı günah işlemiş olsun ve kendisi ve tüm soyu yokolsun; ayrıca efendimiz Caesar’ın hazinesine 10.000 denarius ve Augustusların (=Elaiussa Sebaste) şehrine 8000 denarius ve Kanytelis yerleşmesi yerel yönetim birimine 2500 denarius (ceza) ödesin. Yine vasiyet ediyorum ki benim ve kocamın verdiğimiz bu emirler ve yaptığımız bu düzenlemeler sonsuza kadar geçerli olsun ve kimse (bu yazıtı ?) kazımasın ve kazıyan kimse cezaya çarptırılsın” 

Aba’nın yöneticiliği sırasında bölgesindeki siyasi karışıklıkları önlemek için dönemin Roma İmparatorluğu’nun idari himayesine girmek üzere diplomatik girişimlerde bulunduğu; bunu sonucunda Romalı ünlü komutan Markus Antonius ve Mısır Kraliçesi Kleopatra ile anlaştığı rivayet edilir. Bölgenin iki ünlü kadın yöneticisinin diplomasi yoluyla savaşmadan bölgeye barış getirmesi olarak yorumlanan bu efsanenin önemli sahnelerinden biri de Aba’nın bölgeyi ziyarete gelen Kleopatra’yı karşıladığına inanılan Akkale limanıdır. Siz de bu kıyı rotasındaki bu iki önemli antik kenti ziyaret ederken, dünyada çok az yerde rastlanılan iki önemli kadın yöneticinin diplomatik zekasına selam göndereceksiniz.

Kızkalesi

Kraliçe Aba’yı, Kanlıdivane’deki anıt mezarında ebedi istirahatına bıraktıktan sonra, rotayı batıya doğru devam ettiğimizde, bir başka önemli kadın kahraman Kızkalesi Prensesi adadaki Ortaçağ kalesinde bizi karşılıyor. Efsaneye göre, Korykos’ta yaşayan bir kral, kız çocuğu olması için çok dua eder. Sonunda Kralın dileği yerine gelir ve güzeller güzeli bir kız çocuğu dünyaya gelir. Ancak çocuğun doğduğu gün sarayın kahinlerinden biri Krala, güzel prensesin büyüdüğü zaman bir yılan tarafından sokularak öleceğini bildirir. Bunu duyunca üzüntüden perişan olan kral, derhal denizin ortasındaki adaya bir kale yaptırır. Kızı bundan sonra denizin ortasındaki bu kalede yaşayacak ve dışarıdan kimsenin yanına yaklaşmasına izin verilmeyecektir. Aradan yıllar geçer, prenses kalede huzur içinde yaşar. Birgün canı üzüm çeken prensese saraydan özenle hazırlanmış üzüm sepeti gönderilir.  Prenses, büyük bir sevinçle sepetten üzüm almak için sepete uzanırken, aniden sepetin içine asma yapraklarının arasına saklanmış bir yılan sepetten çıkarak prensesi bileğinden sokar ve onu öldürür. O gün bugündür, adadaki Kızkalesi ve anakaradaki Kralın Korykos sarayı hüzünle birbirlerine bakarlar. 

Narlıkuyu Üç Güzeller Mozaği

Biz de onları hüzünle selamlayıp batıya doğru devam ediyoruz ve hemen yakınındaki Narlıkuyu Üç Güzeller Mozaği’ne ulaşıyoruz. Zeus'un kızları Aglaia, Euphrosyne ve Thalia’dan oluşan ve kumrulr arasında dans ederken tasvir edilen bu üç güzelin neşesi bizi de mutlu ediyor. Eskiçağlarda küçük bir liman koyu olduğu düşünülen Narlıkuyu’da o döneme ait eski bir hamam yapısı bulunmaktadır. Üç Güzeller Mozaği bugün ayakta olmayan hamam yapısının taban mozaiğidir. Mozaiğin üzerindeki Grekçe yazıtta:
“Ey konuk dost! Bu mucizeli suyu kimin bulduğunu, saklı kaynağını kimin gün ışığına çıkardığını merak ediyorsan, bil ki O, imparatorların dostu ve Kutsal Adalar’ın dürüst yöneticisi Poimenios’tur” yazar.

Aya Tekla

Narlıkuyu’dan Silifke’ye devam ediyor ve Taşucu istikametinde ilerliyoruz. Sırada, Olbalı Kadınlar rotamızın son önemli kadın kahramanı ve fikir önderi Aya Tekla var. 
Hristiyan inanışına göre Aya Tekla, Hristiyanlığın en eski azizesi ve Aziz Pavlus'un yoldaşlarından biridir. Konyalı bir ailenin kızıdır. Konya’da yaşarken, o zamanlar Tarsus’ta yaşamış olan Aziz Pavlus'un fikirlerinden etkilenmiş, ve Hristiyanlık dinini yaymak için propoganda yapmaya başlamıştır. O dönemde Hristiyanlık propogandası yapmak suç sayıldığı için, yaşamının son dönemini Silifke yakınlarındaki bir mağarada saklanarak geçirmiş, inanışa göre burada öldürüleceği sırada aniden ortadan kaybolmuştur. Ölumunun ardından gizli ibadet yeri olarak kullanılan mağaraya, MS 312 yılında Hristiyanlığın serbest bırakılmasından sonra 4. yüzyılda  bir kilise inşa edilmiştir.